INOCENCIA E AGUSTÍN, UN MATRIMONIO EN HEMODIÁLISE

 Inocencia e Agustín son dous usuarios de Alcer Coruña que acoden a tratamento de hemodiálise na clínica de Diaverum Santiago. Son o segundo matrimonio que acode a esta clínica facer o tratamento, unha situación peculiar que non nos deixou indiferentes.

Inocencia comezou hemodiálise no verán do 2019 e Agustín case 4 meses despois. Levan unha vida xuntos e agora comparten tamén a vivencia dunha enfermidade silenciosa como a enfermidade renal.

Coñecéronse en Granada. Agustín era militar e Inocencia atopábase no hospital da mesma cidade coidando a un irmán ingresado. Foi no tranvía onde Agustín rompiu o xeo e lle falou por primeira vez! Tras moito insistir, remataron sendo mozos e tres anos despois casaron.

Tiveron 4 fillos e cando o máis pequeno tiña 14 meses viñeron vivir a Galicia, onde Agustín atopou traballo en Ferrovial. Xa levan nada máis nin nada menos que 35 anos residindo nesta comunidade e transmiten estar contentos e moi adaptados dende sempre!

Inocencia de nova tivo unha nefrite e nunca tivo outros problemas de saúde, ata que con 50 anos tras unha analítica detectaron que o funcionamento dos seus riles non era o máis axeitado e a derivaron a nefroloxía. Ela recoñece que "non se coidaba moito e comía o que había", cadrando cunha etapa na que tivo que voltar á súa terra natal para coidar da súa nai enferma e onde descoidou a súa dieta e o coidado da súa saúde. 

Agustín, pola súa banda, foi fumador e tivo hipertensión. Aínda que coñecía que os seus riles non funcionaban ao 100% dende o ano 2004, en outubro do 2019 tivo que comezar hemodiálise tras unha crise hipertensiva.

Na actualidade, acoden o mesmo día e no mesmo turno ao tratamento (tamén comparten ambulancia) e aínda que Agustín lle custou máis adaptarse, recoñecen levalo mellor cada día. Os dous coñecían de preto a hemodiálise, xa que unha familiar próxima xa acudira a este tratamento, polo que a primeira toma de contacto foi máis doada.

Inocencia está encantada coa clínica e cos compañeiros, e dentro do seu humor andaluz, coméntanos que "ir a diálise é como ter un traballo que non podo deixar por moi cansa que estea" e tralo confinamento e este longo ano pechados na casa incluso dentro do peligro se sentiron ben porque como din "tiñamos que vir a diálise e iso axudounos tamén a ver a outras persoas e non estar sempre entre catro paredes".

Recoñecen que a súa vida na actualidade cambiou moito por mor da Covid-19. Eran unha parella moi sociable á que lle gustaba moito compartir bos momentos na compaña de amigos e familiares. Agora están desexando vacinarse e que todo isto pase para poder volver a Granada e visitar á súa familia.

Grazas polo voso positivismo, parella!